Dawno nie czułam takiej mocy i pozytywnej energii płynącej z ludzi. Szczególnie podobały mi się momenty, kiedy z okien mijanych bloków i kamienic machali do nas starsi ludzie, wyrażali poparcie, co oczywiście spotykało się z entuzjastyczną reakcją protestujących. Na zdjęciu widać scenę, która zostanie ze mną na długo - starsza pani na balkonie poruszała czarną parasolką i tłum skakał tak, jak nią "podyktowała". Ależ to musiało być emocjonujące dla tej pani! 

Pesymizm nie pozwala mi na myślenie pełne nadziei, ale bardzo chciałabym, żeby z tych procesów coś wyniknęło. Co jak co, ale wkurzenie jednoczy nas wyjątkowo dobrze, oby zostało z nami to, jak teraz potrafimy się zmobilizować i działać. 

Reposted via barszczowa